Obudzeni nagle o świcie otwieramy szeroko oczy i myślimy: „Co dziś za dzień?”. Każdemu zdarza się to od czasu do czasu. Niestety najczęściej dzieje się tak z powodu ciągłego pościgu za czymś dla nas ważnym – pracujemy ponad siły, żyjemy w ciągły stresie, nie dbamy o jakość naszego pożywienia. Jesteśmy jak niewolnicy, zakładnicy czasów w których żyjemy. Takie przebudzenia nie należą do przyjemnych i przez to kolejny dzień zaczynamy od zdenerwowania i stresu. Ale nawet najbardziej odporny i silny organizm ma swoje ograniczenia – może nadejść taki poranek, gdy nie znajdziemy odpowiedzi na pytanie o datę, nazwę dnia tygodnia czy jakiekolwiek inne pytanie. Może warto trochę zwolnić i zadbać o siebie, aby cieszyć się pięknymi porankami jeszcze przez wiele długich lat życia?
Trzeba zacząć od zmiany tryby życia. Mniej pracy, więcej wypoczynku,. Nawet jeśli nie możemy zmniejszyć zakresu obowiązków w pracy, to zmieńmy coś w naszym domu. Warto przyjrzeć się krytycznie podziałowi obowiązków domowych i dokonać nowego przydziału, sprawiedliwego, tak aby każdy miał trochę czasu dla siebie.
W wygospodarowanym czasie warto poruszać się więcej – aktywność fizyczna to nie tylko kwestia zgrabnej sylwetki, ale to podstawa zdrowia fizycznego i psychicznego. Może znajdziemy chwilę na relaks z książką, dobrą muzyką, hobby albo zwyczajnie na odrobinę zwykłego lenistwa. Pytanie „Co dziś za dzień?” zostawmy sobie na emeryturę. Emeryci mogą je sobie zadawać codziennie albo wcale, bo nie ma dla nich większego znaczenia jaka jest dzisiaj data czy dzień miesiąca.
